1 min read

ก่อนเดินทางเข้าสู่โรคซึมเศร้าโดยที่เราไม่รู้ตัว

หากเปรียบชีวิตเหมือนการเดินทาง การเดินทางผ่านเส้นทางโรคซึมเศร้าก็เปรียบเสมือนการเดินทางผ่านเขาวงกต(ความคิดลบที่วนลูป)

ที่เต็มไปด้วยพายุและหลุมพลาง (อารมณ์ความรู้สึกลบๆ) ที่คอยฉุดดึงชีวิตเราให้เหมือนตกไปอยู่ในหลุมดำที่ไร้ก้นเหว (ตกอยู่ในห้วงจิตใต้สำนึก) เพราะมันลึกซะเกินกว่าจะหยั่งถึงได้ การที่จะปีนขึ้นมาได้นั้นต้องใช้ความอดทน ความพยายามและกำลังใจเป็นอย่างมาก เรียกว่ามากที่สุดในชีวิตเท่าที่เคยผ่านมา หลายคนก็ถูกหลุมดำกลืนกินจิตวิญญาณจนต้องจากโลกนี้ไป (ฆ่าตัวตาย) หลายคนก็ปืนป่ายขึ้นมาได้ แต่เส้นทางมันยังไม่ได้จบแค่นั้น เพราะเราต้องเดินทางต่อไปอีก (กลับสู่สุขภาวะจากโรคซึมเศร้า) เหมือนต้องเดินขึ้นไปบนภูเขาสูง เพื่อให้พ้นจากแรงดึงดูดของหลุมดำนั้น จีเองก็กำลังเหมือนเดินขึ้นไปบนเขาลูกนั้น แต่ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไหร่จะโดนพายุร้าย (Depression) พัดผ่านชีวิต แล้วอาจจะตกลงไปสู่หลุมดำนั้นอีก จิตแพทย์บอกว่าคนที่เคยเป็นแล้วมีโอกาสกลับมาเป็นซ้ำได้ถึง 50% แต่ถ้าเคยเป็นแล้ว 2ครั้งมีโอกาสกลับมาเป็นซ้ำถึง 70% (อ่านบทความ จะรู้ได้ยังไงว่าเราป่วยเป็นโรคซึมเศร้าจริงๆ) โรคซึมเศร้ามันบอกจีว่าคุณได้สิทธิ์นั้นเสมอ แต่จีขอบคุณโรคซึมเศร้าที่ทำให้จีเข้าใจชีวิตมากขึ้น แล้วบอกมันไปว่า พอแล้ว บอกลากันอย่างเข้าใจและจากกันด้วยดีนะ เส้นทางระหว่างโลก(โรค)ซึมเศร้ากับโลกของความเป็นจริงมันเป็นเส้นคู่ขนานกัน ความคิดและจิตใจเรา รวมถึงร่างกายเราจะเป็นตัวกำหนดว่าเราจะได้พบเจอกับมันอีกไหม (อ่านบทความ วิธีเผชิญหน้ากับโรคซึมเศร้าอย่างได้ผล) หากเรารักษาสุขภาพร่างกายและจิตใจให้สมดุลก็ไม่ต้องไปกลัวที่จะต้องเจอกับมันอีก จีไม่ได้กังวลใจกับมันแล้ว แค่ทำความเข้าใจกับมันแล้วปล่อยวาง ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้มีความสุขกับคนที่เรารักและมีสติในการใช้ชีวิตอย่างสมดุลและพอเพียง